Dil Bilgisi

Bir dilin düzenini, bildirişim aracı olarak işleyişini ortaya koyan özellikle de biçim bilim ile söz dizimi kapsayan inceleme ve belli bir söylemin oluşturulmasına olanak sağlayan kurallar bütününe dil bilgisi denmektedir. Dil bilgisinin varlığı sanat ve edebiyat alanının gelişmesine olanak sağlamıştır. Eski çağlardan 20.yüzyıla kadar çok uzun zaman süresi içinde dil bilgisi uzmanları, Eski Yunanlıların başlattıkları çözümlemeyi büyük ölçüde geliştirip sorunların ayrıntılarına indiler. Günümüzdeki geleneksel dil bilgisi de bu çabaların sonucunda doğdu. Bu bakış açısından, dil incelemeleri birkaç bölüme ayrıldı.

·         Seslerin ve yazının incelenmesi,

·         Sözcüklerin ve tümce yapımında kullanışlarının incelenmesi,

·         Sözcüklerin anlamının incelenmesi

Türkçe Dil Bilgisi Üstüne Çalışmalar

Türkçenin ilk dil bilgisi üzerine olan kitap Kaşgarlı Mahmut tarafından yazılmıştır. Fakat bu kaynaklar günümüze kadar bulunamamış ancak yardımcı kaynaklardan hakkında bilgi edinilmiştir. Türklerin Arap kültürü ve edebiyatı etkisinde kaldıkları dönemlerde hazırlanan dil bilgisi kitaplarında, Arap dil bilgisi geleneğinin izlendiği, kitapların da Arapça olarak hazırlandığı görülür. Tanzimat döneminde ve sonrasında yayımlanan dil bilgisi kitaplarında Osmanlıcanın yapısı göz önüne alınarak hazırlanmış ve ders kitapları olmaktan ileri gidememiştir. Cumhuriyet döneminde alfabe, yazım, dilde sadeleşme gibi sorunlar üstündeki tartışmalar ve çözümler köklü değişimlere yol açtı. TBMM 1928 yılında Latin kökenli yeni Türk alfabesini benimsedi. Dil konusundaki çalışmalara daha bilimsel bir kimlik kazandırmak için Türk Dil Kurumu kuruldu.