Milli Edebiyat

milli edebiyat döneminin başlamasına neden olan olay 1911 yılında gerçekleşmiştir. Bu tarihte Ömer Seyfettin Selanik’te çıkan Genç Kalemler isimli dergide “Yeni Lisan” isimli bir makale yayınlar ve makalenin etkisiyle bu dönem başlamış olur.milli edebiyat dönemi özellikleriitibariyle öncelikle bu dönemin bir dil hareketi olduğu söylenebilir. Sade ve öz Türkçe’nin bir dava olarak ele alındığını ilk defa bu dönemde görüyoruz. Milli edebiyatçıların şiir anlayışları Fecr-i Ati’den çok farklı değildir. milli edebiyat sanatçılarışiirin vicdani bir keyfiyet olduğunu iddia ederler ve bireysel konuları işlerler.

Dönemin Bazı Özellikleri

Roman ve hikaye içinse söylenilebilecek en önemli şey bu dönemde konuları bakımından izlenilen yoldur. “Aşk” bu dönemde roman ve hikaye türlerinin en önemli teması olmuştur. Bu eserlerde milli edebiyat yazarları dili günlük konuşma diline oldukça yakın bir seviyeye çekmişlerdir. Yabancı dil bilgisi kuralları ile Arapça ve Farsça tamamen bırakılmış, bunun yerine kelimelerin Türkçe karşılıkları tercih edilmiştir. Ancak yaygınlaşmış olanlar değiştirilmemiş, onlar Türkçe olarak kabul edilmiştir. Dil kullanımında İstanbul hanımlarının günlük dili kıstas olarak kabul görmüştür. Terimler ise bilimden kabul edilmiş ve onlara müdahale edilmemiştir.

Dönem Temsilcileri

Dönemin önemli temsilcileri arasında Ömer Seyfettin, Halide Edip, Refik Halit, Reşat Nuri, Ziya Gökalp ve Yakup Kadri gibi birbirinden önemli isimler bulunur. Bu nedenle bu edebiyat döneminin edebiyatımıza etkisi ve katkısı çok büyük olmuştur.